Η πολιτική των «προθύμων» στις μέρες μας αναδεικνύει ακόμη μια πτυχή της καθημερινότητας του νεοέλληνα.
Μια πολιτική που γίνεται συνώνυμο της προώθησης άρον – άρον «οποιασδήποτε» λύσης υπαγορεύεται άνωθεν, ως μιας και μοναδικής. Μόνο και μόνο να «λυθεί» το όποιο πρόβλημα. Κάτι ανάλογο δηλαδή που έγινε και στην περίπτωση της κοντόφθαλμης και επικίνδυνης για τα εθνικά συμφέροντα «Συμφωνίας των Πρεσπών».
Μιας πρόθυμης λύσης εκατέρωθεν των εκπροσώπων Κυβερνήσεων και πολιτικών παραγόντων, που δε στάθμισαν τον κίνδυνο αλλά είδαν την δική τους «λύση», αυτή που τους υπαγορεύθηκε μάλλον, ως μιας και μοναδικής. Ικανής για αυτούς -όπως διατυμπάνιζαν και συνεχίζουν να φωνασκούν-, να ανατρέψει αντιλήψεις ετών που δυσκόλευαν ή εμπόδιζαν τα όποια σχέδια διαχρονικά επιδίωκαν οι πάσης φύσεως ενορχηστρωτές της διαμόρφωσης διαβαλκανικών παιγνίων.
Πρόθυμοι πολιτικοί, πρόθυμες πολιτικές που δε δίστασαν να αμαυρώσουν με τη μελάνη τους εν μια νυκτί ή ημέρα… («διαλέχτε») τον δίκαιο Αγώνα Μακεδονομάχων. Πραγματικών ηρώων δηλαδή, υπερασπιστών της Ελληνικής Ιστορίας και όχι «γιαλαντζί» εικονογραφημένων ψευδεπίγραφων πολιτικών «ηρώων» που σερβίρουν οι επικοινωνιακές οθόνες της «ώρας» και της χαμένης αξιοπιστίας αλλά και των προβληματικών (αντί)-εθνικών συναινέσεων.
Συμφωνίες «προθύμων» δε λογίζονται εθνικές Συμφωνίες. Είναι στημένοι αγώνες με προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Το κοινό δε θα ζητωκραυγάσει αλλά θα τους τη χαλάσει…! Και αυτό θα φανεί οσονούπω…
Andreas Manikas
PR Consultant – Copywriter